Takot Sa Hopia

Dear Xerex,

kumusta na po? Sana’y lagi kayong inspired sa pagsusulat para makatulong kayo sa mga may problemang tulad ko.

Isa po ako sa mga sumusubaybay ng inyong kolum. Sa totoo lang, Xerex, kulang ang araw ko kapag hindi nakakabasa ang column n’yo. Kaya ang ginagawa ko, araw-araw bumibili ako ng Abante TONITE.

Hanggang sa maisipan kong sumulat sa inyo. May problema kasi ako. Kayo lang po siguro ang makapagbibigay sa akin ng payo. May sakit po ako ngayon. Pero bago ‘yan hayaan n’yo munang ikuwento ko ang aking karanasan kung bakit ako nagkaroon ng ganitong karamdaman.

Tungkol ito sa amin ng girlfriend ko. Siyanga pala, itago n’yo na lang ako sa pangalang Buchoy, 24 years old, taga-Sta. Mesa, Manila. Tawagin na lang nating Rowena ang girlfriend ko. Eighteen lang siya. Ang bata, ‘no?

Actually, itong agwat ng edad namin ang problema. Nakilala ko siya noong isang taon lang. Isang buwan pa lang kaming magkakilala ay niligawan ko na. Eh, mahal ko naman siya kaya’t hindi ako tumigil hangga’t hindi nasusungkit ang matamis niyang “oo”.

Tinulungan din ako ng barkada na mapasagot siya. Sampu kaming magkakaibigan na limang lalaki, apat na babae at isang bading. ‘Yung dalawang lalaki, nanligaw din sa barkada namin kaya’t threesome kami kapag lumalakad.

Kinulit ko si Rowena kaya’t sinagot agad ako. Ipinangako ko sa kanya na aalisin lahat ang bad attitude ko, pati mga bisyo kapag naging girlfriend ko siya.



Noong una, nakiusap siya na huwag munang ipagsasabi sa barkada na sinagot niya ako. Sabi niya, walang dapat makaalam kahit isa sa mga kaibigan namin. Dyahi kasi. Ang bata-bata pa niya at nag-aaral pa sa college.

Pero sabi nga, walang lihim na hindi nabubunyag. Nagtataka ang barkada kada lakad namin. Biro n’yo naman, Xerex, lagi kaming magkadikit kapag magkasama kami. Eh, halos ayaw ko na siyang hiwalayan.

Ang sarap kasi ng feeling kapag magkayakap kami!

Minsan, napapansin pa na magka-holding hands kami. Ayun, kahit hindi namin sabihin, nalaman na magsyota na kami. Bukod diyan, inamin ko rin sa kanya na ipinagsabi ko sa tropang lalaki ang relasyon namin. Excited kasi ako, eh!

Ang problema, nalaman din ng parents niya ang relasyon namin. Nagalit sila. Pinagsabihan ako na ang bata-bata pa raw ng anak nila ay sinusungkit ko na. Pero sa totoo lang, Xerex, hindi pa kami nakakapag-sex ni Rowena noon.

Para mailayo, isinama siya ng parents niya sa Hong Kong. May kaya kasi ang pamilya ni Rowena. May lahi silang Intsik. Isang buwan din kaming hindi nagkita. Akala ko nga ay tapos na ang relasyon namin. Pero after a month, bigla na lang nagpakita sa akin si Rowena.

Tuwang-tuwa ako sa pagbabalik niya. Sabi niya, kahit daw nasa ibang lugar siya ay talagang hindi niya ako malimutan. Nag-promise lang daw siya sa parents niya na hindi na makikipagkita sa akin kaya’t umuwi na sila rito sa Pilipinas.

Nag-date agad kami noong araw na ‘yun. Siguro ay dahil sa pagrerebelde sa kanyang parents ay naisipang makipag-sex sa akin. ‘Yun lang daw ang paraan para hindi na kami magkahiwalay.

Kahit hindi pa ako handa ay napa-oo na rin ako. Nagtuloy kami sa isang magarang motel. Sabik na sabik sa akin si Rowena. Mainit na mainit siya at masyadong agresibo. Syempre naman, okey sa akin ‘yun, Xerex. Ang sarap yata ni Rowena.

Sarap na sarap ako sa mga style na ginawa sa akin ni Rowena. Okey na sana ang lahat pero nang bumaliktad siya at kainin ang akin at pilit na ipakain sa akin ang pagkababae niya ay nagulat ako. Naririnig ko at nababasa na gustung-gusto ng mga lalaki ang ganu’ng posisyon, pero ako, kahit na anong pilit ko sa sarili ko na kainin ang kanya ay parang nandidiri ako. Ang ginawa ko, pikit-mata ko na lang na dinilaan iyon habang hindi ako humihinga.

Pagkatapos ay saka ko siya pinahiga at ipinasok agad ang alaga ko sa butas niya. Paspasan ang ginawa kong pag-ulos hanggang sa makaraos ako.

Sapul noon ay parang natakot na akong makipag-sex sa kanya at parang takot na akong basta na lang makipag-sex sa babae. Baka kasi katulad sila ni Rowena na ipakain din sa akin ang hopia nila. Nagtataka ako kung bakit ang ibang lalaki ay gusto ang ganu’n, bagay na ayaw ko naman. Maituturing kayang sakit iyong nangyayari sa akin?

Ang sinasabi kong sakit ay parang iwas na iwas talaga ako ngayon sa mga babae. Parang takot akong makipagrelasyon at maging sa pakikipagkaibigan sa babae. Pero siyempre, gusto ko ring mag-asawa balang-araw. Ano bang tawag dito sa sakit kong ito?

Hanggang dito na lang ang aking sulat at sana’y matulungan mo ako sa problemang ito. Ang iyong tagasubaybay, Butchoy